COMMENTAAR - Meta investeert miljarden in kernenergie. Maar het is nog steeds niet genoeg voor een "nucleaire renaissance". En het klimaatprobleem blijft onopgelost.

Mark Zuckerbergs bedrijf Meta staat voor een lastige evenwichtsoefening te midden van de AI-hausse: enerzijds de stroomvoorziening veiligstellen voor de groeiende vraag naar datacenters, en anderzijds op de een of andere manier de zelfopgelegde klimaatdoelstellingen overleven. Meta ziet kernenergie als een uitweg uit dit dilemma.

Facebook is van plan om vanaf 2027 de elektriciteitsproductie van een kerncentrale in de staat Illinois over te nemen – tot 2047. Het techbedrijf heeft een overeenkomst gesloten met energieleverancier Constellation Energy. De centrale, die in 1987 in gebruik werd genomen, zou in juni 2027 sluiten. De afgelopen tien jaar heeft de centrale alleen dankzij subsidies kunnen overleven. De meta-deal redt de centrale nu van de ondergang.

Door de _CO2 -arme elektriciteit in te kopen, wil Meta een deel van de broeikasgasemissies van haar datacenteractiviteiten compenseren. Volgens de exploitant leverde de kerncentrale in Illinois in 2023 maar liefst 8 miljoen megawattuur aan elektriciteit aan het net. Volgens het duurzaamheidsrapport van het bedrijf verbruikten de datacenters van Meta in datzelfde jaar ongeveer twee keer zoveel.

Meta is niet de enige die op kernenergie inzet. Microsoft sloot dit najaar ook een soortgelijke deal met dezelfde energieleverancier. Dankzij deze deal kan de onbeschadigde reactor van de kerncentrale Three Mile Island in Pennsylvania, die in de jaren 70 door een ramp werd getroffen, weer elektriciteit opwekken. Andere techbedrijven investeren in startups die een compleet nieuwe generatie kerncentrales ontwikkelen. Zo is Google van plan om de eerste zogenaamde kleine modulaire reactoren van Kairos Power in 2030 in gebruik te nemen.

Het model van het reactiveren van ontmantelde kerncentrales of het verlengen van de levensduur van bestaande centrales laat zien dat kernenergie, die door velen dood is verklaard, nog steeds een rol speelt in het tijdperk van de AI-goudkoorts. Het veilig exploiteren van kerncentrales gedurende 40 tot 60 jaar is technisch haalbaar. Of kernenergie op de lange termijn concurrerend zal blijven, is echter de vraag.

In het geval van Meta zijn de contractdetails onbekend. Maar experts schatten dat de IT-gigant in de Microsoft-deal minstens $ 100 per megawattuur zal betalen voor elektriciteit van Three Mile Island. Dit is ruim 40 procent hoger dan de prijs voor hernieuwbare elektriciteit op dezelfde locatie. Blijkbaar aarzelen de techbedrijven nog steeds over de hoge prijs van batterijopslag, die nodig is om datacenters 's nachts met zonne- en windenergie te laten draaien. Kernenergie, die 24 uur per dag de basislast levert, biedt nog steeds een redder in nood.

Maar een nucleaire renaissance, zoals sommigen voorspellen in het AI-tijdperk, ziet er anders uit. De techgiganten hebben de bouw van grootschalige kerncentrales tot nu toe om volkomen rationele economische redenen vermeden. En zelfs de kleine modulaire reactoren zullen waarschijnlijk nog een aantal jaren moeten wachten op grootschalige commerciële toepassing.

Ondertussen bouwen techbedrijven enorme gasgestookte energiecentrales. Vooral in de VS trekt goedkoop schaliegas investeerders aan met de belofte om op korte termijn tegen lage kosten te voorzien in de vraag naar AI-energie. Meta zelf investeert in de bouw van een gasgestookte energiecentrale in de staat Louisiana. Deze krijgt een nominale capaciteit van 2,3 gigawatt – twee keer zoveel als de kerncentrale in Illinois. Dit toont aan dat de nieuwe nucleaire deal weliswaar kan dienen als compensatie voor de stijgende uitstoot van Meta, maar nauwelijks een klimaatredder is.

Meta en de andere AI-bedrijven staan ​​echter niet helemaal machteloos als ze zich willen inzetten voor klimaatbescherming. Ze kunnen energie-efficiëntie sterker prioriteren, zowel in hun eigen AI-producten als in hun datacenters. Momenteel wordt prestatie tegen elke prijs nagestreefd. Dit is niet houdbaar.